Ama 31.Agustos saat 15:00 hayatimda oyle bir an oldu ki bunu aciklamaya ne gucum yeter;ne dilim anlatabilir..Tek diyebildigim :K-o-r-u-n-u-y-o-r-u-z!!
Cuma gunu saat 14:45 civari isten ciktim ve yine is icin bir firmayi ziyaret etmek uzere Tem'e baglandim..Aradan 15 dakika gecti;ben normal seyrimde giderken olanlar oldu...Anlayamadim once;sandim basim donuyor...Kayiyorum;bir garip...??
Megerse benim solumdan gelen koca tir beni gormedigi icin;saga gecerken bana carpmis..Onun hizi ve buyukluguyle beraber basladim savrulmaya..Araba firil firil donuyor...Done done tira bir daha carpmisim..Donmeye devam edip en sagdan en sola Tem'de savruldum durdum..Cuma gunu saat 15:00!!..Tum arabalarin;kamyonlarin vizir vizir gectigi saat...
Donerken tek dusundugum:buraya kadarmis!..Bir an arabalardan birini goruyorum;tamam diyorum simdi bu bicecek bizi..Ama ondan nasil kurtuluyorum;anlatilir gibi degil..Sagimdam solumdan hizla gelen araclar..Aci aci fren sesleri..Bana carpmamaya calisip duranlar;saga sola savrulanlar....
Tek bildigim su an yasiyor olmam mucize!!Ve bu Allah'in mucizesi...Hamd olsun!
Cogu zaman saniyoruz ki;BIZ yapiyoruz..Biz basardik;yaptik;kazandik;koruduk;kurtulduk....Hayir!
Hic bir sey bizim elimizde degil..Her ne yapiyorsak ;sadece Allah istedigi icin oluyor..Allah ve meleklerimiz bizleri koruyor...Bize kalan ise teslimiyet..Teslim olmak ve akisina birakmak...
Daha guzel bir ornek olabilir mi sizce?
Koruyucu meleklerimizin daima yanimizda olmasi dilegiyle sevgi ve isikla kalin....
